منصور مرادی؛ محمود سید؛ علی باصری؛ محمد هادی منصور لکورج
چکیده
از گردشگری به عنوان بزرگترین حرکت صلح آمیز از یک سوی مرزهای فرهنگی به سوی دیگر در تاریخ جهان یاد می‌نمایند. بومی‌سازی یکی از گفتمان‌هایی است که در عرصه پارادایم‌های جدید توسعه مطرح و مورد توجه قرار گرفته است. بومی‌سازی در مفهوم خودباوری، حفظ و احیای روش‌های بومی و اعتبار بخشی به فرهنگ خودی بر اساس شناخت واقعی آن است. تجربه روشن ...
بیشتر
از گردشگری به عنوان بزرگترین حرکت صلح آمیز از یک سوی مرزهای فرهنگی به سوی دیگر در تاریخ جهان یاد می‌نمایند. بومی‌سازی یکی از گفتمان‌هایی است که در عرصه پارادایم‌های جدید توسعه مطرح و مورد توجه قرار گرفته است. بومی‌سازی در مفهوم خودباوری، حفظ و احیای روش‌های بومی و اعتبار بخشی به فرهنگ خودی بر اساس شناخت واقعی آن است. تجربه روشن ساخته است که بسیاری از تکنیک‌ها و روش‌های بومی به دلیل سازگاری و تطابق با زیست بوم، همان روش‌هایی هستند که امروزه معرف روش‌های رسیدن به توسعه پایدار هستند. این امر در عرصه گردشگری در مقوله‌هایی چون دانش‌های بومی، اقامتگاه های بوم‌گردی و گردشگری روستایی نمود می‌یابند. در این پژوهش به دنبال یافتن پاسخی برای این سوال هستیم: تأثیرات (مثبت) پدیده بومی‌سازی بر گردشگری شرق استان گستان به چه صورت بوده است؟ در بعد روش‌شناختی از روش تحقیق کیفی و رویکرد متناسب با کار انسان‌شناختی یعنی مردم-نگاری به عنوان روش عملیاتی تحقیق بهره برده شد و تکنیک تحلیل موضوعی به منظور تحلیل داده‌ها مورد استفاده قرار گرفت. با درنظر گرفتن هدف و مسئله محوری پژوهش یعنی بررسی تأثیر رویکرد بومی‌سازی در فرآیند گردشگری پایدار، و با توجه به تحلیل یافته ها نتیجه‌گیری می‌شود که با ایجاد زمینه‌های بومی‌سازی در عرصه گردشگری قلمرو تحقیق ، توانبخشی و کارائی جامعه بومی افزایش یافته و این امر با فرآیند توسعه پایدار گردشگری ارتباط مستقیم دارد
